پرکردن دندان (فیلینگ): راهنمای کامل
مقدمه
پرکردن دندان یا فیلینگ یکی از روش‌های متداول در دندانپزشکی است که برای ترمیم دندان‌های آسیب‌دیده یا پوسیده استفاده می‌شود. این روش به بازگرداندن عملکرد و ظاهر طبیعی دندان کمک می‌کند و از پیشرفت پوسیدگی جلوگیری می‌نماید.
چه زمانی به پرکردن دندان نیاز است؟
در صورتی که دندان دچار پوسیدگی، ترک، شکستگی یا سایش شده باشد، ممکن است نیاز به پرکردن داشته باشد. علائمی مانند درد دندان، حساسیت به سرما و گرما، یا مشاهده حفره در دندان می‌توانند نشان‌دهنده نیاز به این درمان باشند.
مراحل پرکردن دندان
- معاینه و تشخیص: دندانپزشک با معاینه بالینی و استفاده از تصاویر رادیوگرافی، میزان و محل پوسیدگی را تعیین می‌کند.
- بی‌حسی موضعی: برای جلوگیری از درد، ناحیه مورد نظر با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌شود.
- حذف پوسیدگی: بافت‌های پوسیده با استفاده از ابزارهای مخصوص برداشته می‌شوند.
- تمیز کردن حفره: حفره ایجاد شده تمیز و ضدعفونی می‌شود تا از عفونت جلوگیری شود.
- قرار دادن ماده پرکننده: ماده پرکننده مناسب در حفره قرار داده شده و شکل‌دهی می‌شود.
- پولیش نهایی: دندان پر شده صیقل داده می‌شود تا با دندان‌های مجاور هماهنگ شود.
انواع مواد پرکننده دندان
1. پرکردن دندان با آمالگام
آمالگام ترکیبی از فلزات مانند نقره، قلع، مس و جیوه است که به رنگ نقره‌ای دیده می‌شود.
مزایا:
- دوام و استحکام بالا
- مقرون‌به‌صرفه
معایب:
- ظاهر غیرطبیعی به دلیل رنگ نقره‌ای
- امکان انبساط و انقباض در برابر تغییرات دما
2. کامپوزیت
کامپوزیت ترکیبی از رزین و ذرات شیشه‌ای است که همرنگ دندان می‌باشد.
مزایا:
- ظاهر طبیعی و همرنگ دندان
- اتصال میکرومکانیکی به ساختار دندان
معایب:
- دوام کمتر نسبت به آمالگام
- هزینه بالاتر
3. طلا
پرکننده‌های طلا از آلیاژ طلا ساخته می‌شوند و بسیار مقاوم هستند.
مزایا:
- دوام بالا (تا ۱۵ سال یا بیشتر)
- سازگاری بافتی عالی
معایب:
- هزینه بالا
- نیاز به جلسات متعدد درمانی
4. سرامیک
پرکننده‌های سرامیکی معمولاً از پرسلن ساخته می‌شوند و همرنگ دندان هستند.
مزایا:
- مقاومت بالا در برابر لکه‌گیری
- ظاهر طبیعی
معایب:
- هزینه بالا
- شکنندگی بیشتر نسبت به سایر مواد
5. گلاس آینومر
این ماده از آکریلیک و نوع خاصی از شیشه ساخته شده و فلوراید آزاد می‌کند.
مزایا:
- آزادسازی فلوراید و کمک به جلوگیری از پوسیدگی
- مناسب برای دندان‌های شیری و نواحی زیر خط لثه
معایب:
- دوام کمتر
- استحکام پایین‌تر
مراقبت‌های پس از پرکردن دندان
- اجتناب از غذاهای سخت و چسبنده: تا چند ساعت پس از درمان از خوردن این نوع غذاها خودداری کنید.
- رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به‌طور منظم توصیه می‌شود.
- مراجعه منظم به دندانپزشک: برای بررسی وضعیت پرکردگی و جلوگیری از مشکلات احتمالی.
نتیجه‌گیری
پرکردن دندان یک روش مؤثر برای ترمیم دندان‌های آسیب‌دیده و جلوگیری از پیشرفت پوسیدگی است. انتخاب ماده پرکننده مناسب بستگی به محل دندان، میزان آسیب و ترجیحات بیمار دارد. مشاوره با دندانپزشک می‌تواند به انتخاب بهترین گزینه کمک کند.
